Overal zaailingen

Eerst nog even een foto van de zaailingen van paprika’s, pepers en aubergines op dit moment:

Ze zijn wat mij betreft groot genoeg, gezond en sterk. Eind januari gezaaid, en de voeding in de potgrond begint op te raken. Maar groot genoeg om niet gelijk te verzwakken. Sterker nog, de eerste knopjes verschijnen al:

Dat is wel vroeg maar het is zoals het is; als een peper of paprika bloempjes gaat maken kan ze niet snel worden tegengehouden. Soms knip ik de knopjes of bloempjes wel weg want ik wil liever dat ze eerst nog wat groter en sterker wordt dan dat ze haar energie stopt in het maken van bloemen en vruchten. Maar vaak reageren de planten daar juist weer op met het maken van nieuwe knopjes, en niet met verder groeien. En dan wordt het verspilde energie (zowel voor de zaailingen als voor mij). Als ze zo graag baby’s wil, dan zij het zo.

Op 12 mei is het IJsheiligen en mogen de planten ‘officieel’ naar de kas, maar meestal brengen we ze wat eerder. Dat komt omdat de grond in de kas al zo is opgewarmd dat in de nacht dicht bij de grond de temperatuur een paar graden hoger blijft dan buiten. Dus gaan we goed naar de lange termijn weersverwachting kijken en gaan we, tenzij er nog een echte vorstperiode komt, elke keer dat we naar de tuin gaan al wat zaailingen naar de kas brengen.

Maar daar moeten we dan wel eerst plaats zien te maken.

Want het wordt vol; vol in huis, vol in de kas, en nu nog niet maar later hopelijk ook vol in de tuin. Het zijn dus allemaal voorbereidingen voor een ongetwijfeld mooie, zonnige en lange zomer met veel oogst (niks mis met wat overtuiging, wellicht helpt het).

Kas 2; bakken vol met zaaisels en zaailingen, sommigen net gezaaid, sommigen net gekiemd, sommigen net verspeend, allemaal aan het wachten en groeien tot ze groot genoeg zijn om buiten uitgeplant te worden. En dat moet allemaal in de komende weken gebeuren, want de kassen moeten binnenkort leeg komen voor het uitplanten van de tomaten, pepers, paprika’s, aubergines.

Kas 3: hetzelfde euvel. We hebben er nog niet helemaal goed opgeruimd maar rechts begint al langzaam vol te raken met zaaisels en zaailingen. Links zie je vooraan de weeuwenteelt spitskool en achterin de kas de weeuwenteelt bloemkool. De spitskolen kunnen we vanaf volgende week wel gaan oogsten en eten, maar de bloemkolen hebben nog wel een week of 3 tot 4 nodig om oogstbare kooltjes te maken. Hopen op mooi weer!

En nu het eenmaal bijna half april is gaan we ook denken aan het zaaien van de vorstgevoelige planten die zo snel kiemen en groeien dat ze niet zo vroeg gezaaid hoeven te worden als de pepers en paprika’s. Dus over een week of 2 staat het zaaien van de komkommers, meloenen, maïs, sperziebonen, pronkbonen, courgettes en pompoenen op het programma.

En dat doe ik dan graag weer in huis, want in huis hoef ik me geen zorgen te maken om vogels en muizen die de zetmeelrijke zaden graag opeten, en ik kan er gedoseerd water geven (zetmeelrijke zaden houden niet van te natte grond). En bovendien is het in huis in een zonnig raamkozijn lekker warm.

En daarmee is de grote migratie begonnen; de eerste zaailingen die groot genoeg zijn buiten uitplanten, de wat kleinere zaailingen verspenen, de tomaten, pepers en paprika’s naar de kas, en in huis de laatste zaden voor dit jaar zaaien.

Niet echt de laatste zaaisels natuurlijk, we gaan zeker nog veel meer sla en bietjes, andijvie en knolvenkel, worteltjes en kool, en noem maar op zaaien, maar dat zijn allemaal opvullers van leegkomende vakjes en veldjes, plus langedagplanten die pas na half juni gezaaid kunnen worden.

Maar in principe is het grote geheel van plannen en zaaien en de tuin vullen bijna gedaan. Het is alleen niet zo dat we vanaf volgende maand in de tuinstoel kunnen gaan zitten wachten op groei en bloei en oogst. Nee, dan komt het volgende hoofdstuk van het tuinseizoen; wieden, water geven, op- en aanbinden, dieven, tikken, toppen, voeden, beschermen, aanaarden, etc.. Maar dan gaan we resultaat zien, wordt de tuin groener en hoger en kleurrijker en vrolijker. En gaan we ook steeds vaker al van eigen tuin eten.

Voor nu moeten we het nog even doen met wat radijsjes, spinazie (onderste foto), een spitskool uit de kas en wat rucola en kruiden, maar niet lang meer. Binnenkort op een regenachtige dag de vriezer maar eens leeg en schoon maken; de ervaring leert dat op het moment dat een schone en lege vriezer nodig is voor de eerste oogst we het ondertussen veel te druk in de tuin hebben.