Verliefd op een plant: de Salvia

Naar aanleiding van wat vragen en opmerkingen die ik kreeg na het plaatsen van foto’s van Salvia microphylla op instagram en facebook is het misschien leuk om eens wat meer te vertellen over deze planten en mijn liefde ervoor.

Het geslacht Salvia is enorm groot, het bestaat uit meer dan 700 soorten (en vervolgens alle rassen binnen die soorten). Er zijn eenjarige een tweejarige Salvia’s, er zijn vaste planten, kruiden, heesters en kuipplanten. Ik ben al jaren fan van bijna elke Salvia. Als ik daarover zou willen schrijven zou dit blog enorm lang worden :-). Maar de Salvia microphylla en de daaraan verwante soorten en rassen zijn mijn favorieten. En dus heb ik daar eens wat meer informatie over opgezocht. En ik kan er ook uit eigen ervaring over vertellen. Want ik kocht mijn eerste Salvia microphylla al ruim 25 jaar geleden. Ondertussen heb ik er heel veel gehad, soms slechts enkele jaren (bijvoorbeeld omdat een plant de winter niet overleefde), maar er zijn er ook die ik al meer dan 10 jaar heb. Zoals deze Salvia Royal Bumble:

Eigenlijk zijn er 4 soorten die wat mij betreft zoveel op elkaar lijken dat ik ze tot dezelfde groep reken. En dat zijn:

Salvia microphylla

‘Micro’ = klein en ‘Phylla’ = blad (denk aan ‘Folia’), dus de naam betekent kleinbladige Salie. Ze komt oorspronkelijk uit Mexico. Ze wordt ook wel Mirt-salie genoemd. Deze heesters kruisen heel gemakkelijk, rassen onderling maar ze kan ook kruisen met onderstaande soorten

Salvia greggii

Vernoemd naar de vinder van deze soort in de 19^e eeuw, Josiah Gregg. Ze wordt ook wel Herfst-salie genoemd. De planten en bloempjes zijn over het algemeen wat kleiner dan die van de Salvia microphylla. Ook deze soort komt oorspronkelijk uit Mexico

Salvia coahuilensis

Deze soort wordt ook wel Mexicaanse salie genoemd, en ze dankt haar naam aan de staat Coahuila de Zaragoza in Mexico waar ze is gevonden. Deze soort is, net als de greggii, in vorm en bloem iets kleiner en fijner dan de microphylla.

Salvia x jamensis

Dit is de laatste soort die nauw verwant is, ze is vernoemd naar het dorp Jame in de staat in Coahuila in Mexico waar ze blijkbaar is gevonden. Ze wordt ook wel Herfst-salie genoemd, in het Engels wordt ze ook wel Black Currant Sage genoemd, omdat het blad naar zwarte bessen geurt. Ik zou daar zelf niet zijn opgekomen maar nu ik het weet ruik ik het inderdaad.

Deze 4 soorten lijken dus veel op elkaar en worden ook wel met elkaar gekruist, de heesters die daaruit ontstaan krijgen soms een dubbele naam maar soms krijgen ze als hybride alleen nog maar een rasnaam. Waarom is mij niet helemaal duidelijk. Maar dat is prima, want ik vind ze toch allemaal even mooi! Ze kunnen in hoogte variëren van zo’n 35 centimeter tot ruim een meter hoog.

Salvia microphylla Hot Lips:

De voordelen van Salvia

En dan nu de flinke opsomming waarom iedereen eigenlijk op z’n minst één Salvia uit deze groep zou moeten hebben:

• Deze Salvia’s bloeien heel lang, vanaf ongeveer mei tot het gaat vriezen (rond november).

• En ze bloeit ook nog eens rijk, elk bloempje wordt boven het vorige bloempje gemaakt. Knip uitgebloeide bloeistengels regelmatig weg, dan bloeit ze snel verder op de zijtakken. Omdat ze zo lang bloeit heeft ze wel wat meer (of eigenlijk vooral vaker/langer) voeding nodig dan het kruid Salie.

• De planten worden druk bezocht door bestuivers, vooral hommels. In de zomer is het een vrolijk gezoem rond de planten.

Salvia Naomy Tree:

• Het blad geurt heerlijk en is ook eetbaar. En nu ik meerdere soorten en rassen heb is het leuk om het verschil te ruiken, soms is de geur wat meer kruidig (richting het kruid Salie - Salvia officinalis, ook met het karakteristieke bittertje in de smaak), en soms meer fruitig, richting ananas of meloen, soms zelfs met iets muntachtigs. Afhankelijk van de geur en je persoonlijke smaak kun je de blaadjes in bijvoorbeeld thee, marinades, sauzen, etc. gebruiken.

• De bloempjes zijn er in alle mogelijke koele kleuren, van wit tot roze, lila, blauw, paars, rood en alles daar tussenin. En ook de bloempjes zijn eetbaar, ze hebben dezelfde kruidig-fruitige smaak als de blaadjes maar dan milder, en tegelijkertijd hebben we ook iets zachtzoets in zich. De bloempjes van de soorten en rassen waar de meeste hommels op af komen zijn het lekkerst (door de zoete nectar).

Salvia No Shame:

Salvia Lilac Dream mag in maart weer naar buiten, ik snoei haar dan ook pas terug (en dus niet voor of in de winter):

En dit is dezelfde Salvia Lilac Dream 8 weken later (in mei), al weer volop in bloei:

Je kunt haar trouwens ook zaaien. Zoals ik al eerder schreef, ze kruist heel gemakkelijk met andere rassen en soorten. En dat is zeker niet negatief bedoeld, want het is juist heel leuk om haar te zaaien, al die prachtige nieuwe rassen zijn uiteindelijk ook op die manier ontstaan. De zaden kiemen bij kamertemperatuur binnen 1 tot 2 weken en als je haar in februari of maart zaait zal ze ook in mei of juni al gaan bloeien.

Tot slot van deze lange lofzang dan nog 1 tip: ik ben er juist vorige week achter gekomen dat ze ook nog eens een goede plukbloem is, de bloeistengels blijven in een vaas zeker een week mooi (mooi in combinatie met rozen of andere grote bloemen).

En daarmee is ze wat mij betreft misschien wel één van de mooiste, leukste, lekkerste, lokkendste en nuttigste planten in zowel de siertuin als de moestuin!

Moestuingroetjes,

Diana

Lees ook deze blog van Diana: Grote liefde Salvia