Enkelbloemige bloemen

Ik geef toe dat ik een voorkeur heb voor een nogal bombastische tuin; ik hou van veel groot en kleurig en opvallend.

Om die reden heb ik jaren lang gekozen voor eenjarigen met extra gevulde bloemen. Want die zijn lekker groot, vallen op, en geven snel en veel effect. Maar door de jaren heen merkte ik dat mijn voorkeur langzaam veranderde. Niet omdat mijn smaak is veranderd, integendeel. Maar ik kijk niet alleen meer naar de grootte en gevuldheid van de bloem. Ik let wat meer op wat ik vroeger wellicht ‘randzaken’ vond maar die ik steeds belangrijker ben gaan vinden.

Om een voorbeeld te geven:

Dit is de bloem van een Dahlia. En dan zo één met van die bloemen zo groot als een kinderhoofdje. En lekker fel roze. En extra gevuld. En deze Dahlia heb ik nog steeds hoor, omdat ze niet alleen groot, dubbelbloemig en prettig roze is maar ook zeer rijk bloeiend. En daar schort het bij dubbelbloemige planten nog wel eens aan.

Op deze foto zie je ook een Dahlia. Met kleinere bloemen. En enkelvoudige bloemen. Maar wel lekker fel roze van kleur. En ook heel leuk: ze heeft donkerpaars blad. En dat is ook opvallend. Deze plant blijft wat lager en dat kan op bepaalde plaatsen in de tuin ook handig zijn. Ik zou deze Dahlia vroeger niet zo snel hebben gekozen maar nu zie ik hier zeker de voordelen van (en ik vind haar ook echt mooi).

Nog een voorbeeld:

Dit is een dubbelbloemige stokroos van het ras Peaches & Dreams. Mooi hè! Groot, extra gevuld, prachtig gemêleerd van kleur. Daarbij is een enkelbloemige stokroos dan toch maar eenvoudig. Maar de dubbele stokrozen worden minder goed bezocht door bestuivende insecten. Dat is ook best logisch; want waar zitten hier de meeldraden? Ze zijn er wel hoor, maar wel een beetje verstopt tussen alle bloemblaadjes. En dat maakt een witte enkelbloemige stokroos toch ineens leuk:

Je ziet dat de hommel niet eens hoefde te zoeken, er is in deze bloem een complete landingsbaan voor haar in de vorm van een gele vlek. En je ziet hoeveel stuifmeel de hommel al heeft verzameld. Van deze of andere stokrozen maar het kunnen ook pompoenen en courgettes zijn, of andere bloemen, groenten, fruit of kruiden. Hoe meer hommels in de tuin, des te groter is de kans dat er ook andere bloemen worden bezocht. Met dus potentieel een betere opbrengst. Trouwens, ik vind het ook gewoon leuker en vrolijker: gezoem in de tuin.

En tot slot nog een voorbeeld:

Dit is een Papaver somniferum (Nederlandse naam Slaapbol) van het ras Tallulah Belle Blush. Fel gekleurd, extra groot en extra gevuld. Erg mooi. Maar één of twee jaar later zaaide ik deze:

Dit is ook een Papaver somniferum, maar nu van het ras Lauren’s Grape. Enkelbloemig. Maar wel prachtig donkerpaarsrood van kleur. En ze bloeit veel rijker dan de meeste dubbelbloemige rassen.

Voor alle duidelijkheid: dit is niet een pleidooi om geen grootbloemige en dubbelbloemige rassen te kiezen, zeker niet. Maar kies ook eens iets anders en bedenk wat de voordelen van enkelbloemige rassen zijn ten opzichte van dubbelbloemige rassen. Nog even samengevat (er zijn uiteraard altijd uitzonderingen):

• enkelbloemige rassen bloeien vaak rijker en/of langer dan dubbelbloemige rassen
• enkelbloemige rassen lokken over het algemeen meer bestuivers dan dubbelbloemige rassen
• enkelbloemige rassen staan iets dichter bij de natuur = de oorspronkelijke planten, en zijn daardoor vaak iets beter bestand tegen ziekten en plagen
• enkelbloemige rassen maken makkelijker zaden dan dubbelbloemige rassen

Natuurlijk heb ik zelf ook nog flink wat eenjarige rassen met extra grote en extra gevulde bloemen. Maar daarnaast let ik tegenwoordig ook op bloeirijkheid, bladkleur, bloemvorm, hoogte, etc.. En uiteindelijk is dat voor mij heel belangrijk; hoe meer diversiteit in de tuin, des te meer valt er voor alles en iedereen wat te genieten.

Groetjes,

Diana

Lees ook: Zaden oogsten van eenjarigen