Moestuinbloemen in 2020

Ik hou van bloemen in de moestuin en probeer graag elk jaar weer nieuwe soorten en/of rassen uit. Het is leuk om (kleuren)combinaties te bedenken met andere bloemen of met groenten, kruiden of fruit in de tuin.

Bloemen met een extraatje

Een moestuinbloem moet wat mij betreft één of meer ‘extraatjes’ hebben ten opzichte van ‘gewone’ eenjarige bloemen. Voorbeelden daarvan zijn:

• Ze kan een goede plukbloem zijn
• Ze lokt heel veel bestuivers naar de tuin
• Ze ruikt lekker
• Ze is gezond voor de grond
• Ze is eetbaar (bloem en/of blad)

Mijn andere artikelen over moestuinbloemen

Daarnaast is het fijn als ze heel rijk en/of heel lang bloeit en ze niet heel veel onderhoud vraagt. Ik schreef al eerder eens iets over mijn 10 favoriete moestuinbloemen.

Zou ik nu hetzelfde rijtje noemen? Nee, ik denk het niet. En dat komt niet omdat ik die 10 niet mooi meer vind, integendeel. Maar ondertussen heb ik weer nieuwe soorten ontdekt, er bestaan meer dan 100 verschillende eenjarige planten met flink wat ondersoorten en dan nog heel veel planten die eigenlijk vast zijn (maar bijvoorbeeld niet goed winterhard) en prima als eenjarige kunnen worden geteeld. Een voorbeeld van zo’n nieuwe favoriet is de Helichrysum bracteatum die ik vorig jaar ‘ontdekte’ en waarover ik enige weken geleden al schreef.

In 2017 schreef ik ook al eens iets over de 5 favoriete eenjarige bloemen van dat jaar met, zie ik nu, Bidens, Cosmos, Centaurea americana, Agastache (geen eenjarige maar wel als eenjarige te zaaien), Scabiosa en Matthiola.

En alleen de Matthiola heb ik dit jaar ook weer staan, maar dan een ander ras dan toen; wat hoger en een andere kleur, maar ze bloeit net zo lang en rijk en ze ruikt ook net zo lekker:

Ze is trouwens ook een goede plukbloem en lokt ook nog eens veel bestuivers.

Twee persoonlijke favorieten

Op de foto bovenaan dit blog zie je nog 2 favorieten van dit jaar: Zinnia marylandica (Zahara Double Raspberry Ripple), een Zinnia die, in tegenstelling tot Zinnia elegans, laag en compact blijft maar wel net zo lang en rijk bloeit. En erdoorheen geweven zie je Phlox drummondii Cherry Caramel, ook een mooie plant met bloemen in schermen die veel bestuivers lokt en ook als plukbloem gebruikt kan worden. Door de droogte en hitte duurde de bloei dit jaar wat korter (tot half augustus) maar ik heb andere rassen in andere jaren wel tot in september zien bloeien.

Een nieuwe eenjarige bloem in mijn moestuin

Een eenjarige die ik dit jaar voor het eerst zaaide is Venidium fastuosum Orange King. En ook deze plant behoort gelijk tot mijn favorieten, want ze bloeit vroeg en lang (vanaf eind mei tot in ieder geval eind augustus) en lokt ook weer veel bestuivers. De fel oranje bloemen (als miniatuur zonnebloempjes wiegen op 50 tot 60 centimeter ijle steeltjes boven het grijsgroene blad:

Bloemen die elk jaar weer terugkomen in mijn moestuin

Een plant die ik elk jaar weer zaai is Amaranthus. Ze heeft maar één nadeel en dat is dat ze niet veel bestuivers lokt. Maar de positieve punten zijn: de bladeren zijn eetbaar (jonge blaadjes in een salade, grotere bladeren kunnen worden gestoofd als spinazie), en ook de zaden zijn eetbaar. En ze is een goede plukbloem. En tot slot geeft ze in het najaar ook nog eens een mooie herfstkleur. Ik vind alle Amaranthussen mooi, van de rechtopgaande Green Towers en hangende Dreadlocks tot de diep donkerrode Hopi Red Dye. Dit jaar probeerde ik weer eens een nieuw ras, en ook deze Coral Fountain is een aanwinst in de moestuin:

Ook een soort die elk jaar weer terugkomt is het afrikaantje, Tagetes. Ik zaaide eigenlijk bijna altijd Tagetes patula, omdat die wat kleiner blijft en vaak rijker bloeit dan de grotere Tagetes erecta. Maar dit jaar zaaide ik Tagetes erecta Man on the Moon en die bloeit nu al sinds half juni overdadig (en gaat voorlopig ook nog niet stoppen). De planten worden wel 60 tot 80 centimeter hoog en de grote bloemen zijn heel licht citroengeel. Ook handig: het blad geurt heel sterk en kan daarmee onder andere het koolwitje in de war brengen. Plant dus vooral wat afrikaantjes (patula, erecta of tenuifolia) in de buurt van koolplanten. In de late herfst kunnen de planten als ‘groenbemester’ worden ondergespit of worden toegevoegd aan de composthoop.

Tot slot nog iets over de ‘duizendschoon’. Ze is niet eenjarig maar tweejarig of kortlevend vast. Maar ze bloeit wel al in haar eerste jaar en daarom hoort ze wat mij betreft ook in dit rijtje thuis. Want ze heeft heel veel pluspunten; bloeit lang en rijk, lokt heel veel hommels, bijen en vlinders, de bloemen blijven ruim een week mooi in een vaas, en ze zijn er in heel veel kleuren en kleurenmengsels. Ik zaaide dit voorjaar het ras Hollandia Purple Crown, een mix van kleuren met een contrasterende ring en dat vind ik tot nu toe de mooiste die ik zaaide:

En zo genieten we nog volop van alle bloemen in de moestuin. Maar tegelijkertijd zien we dat de het einde van de zomer nadert. Soms word ik daar wat weemoedig van, maar tegelijkertijd bedenk ik nu alvast welke soorten en rassen van groenten, kruiden maar ook bloemen ik volgend jaar wil zaaien, er is keuze genoeg en er valt nog zoveel te ontdekken!

Moestuingroetjes,

Diana

Lees ook: Verschillen in blauwe bessen