In mijn vorige blog schreef ik al iets over onze vette klei en de steeds grilliger wordende zomers (met soms in korte tijd veel regen = water in de tuin). En ik heb al eens laten zien hoe de kleine verhoogde bakken er uit zien in een stukje van de tuin. Even ter opfrissing:
Zo zijn we dit stukje tuin met verhoogde bakken 3 jaar geleden begonnen. Waarschijnlijk het meest ideaal in vorm en grootte, want je hoeft er dus in principe niet in te staan. En dit is mijn voor-de-lol-stukje-tuin, met terrasje waar ik lekker kan zitten en zaaien, met potten vol vrolijke eenjarigen, natuurlijk ook eetbare groenten en kruiden maar vooral voor de leuk; olifantenknoflook, wat roze aardappelen, vroege boontjes, etc..
Maar voor de opbrengst, de grote hoop van bewaaraardappelen, prei, een flinke hoeveelheid kroten en bonen, een veld voor aardbeien, etc. hebben we dit stuk tuin:
En dit is dus het stuk tuin waar we in de loop van de jaren steeds minder tevreden over zijn geworden. Niet ontevreden over de tuin zelf, maar vooral over wat er gebeurt als het weer eens lang of hevig regent. De grond (onze vette klei) verbeteren is natuurlijk de oplossing. Dus elk jaar voegen we zelfgemaakte compost toe en mest.
Dit is een foto van januari 2013, 4 jaar geleden. Je kunt zien hoe vet de klei daar is, en dan hebben we er al 18 jaar van elk jaar de grond verbeteren op zitten, kun je nagaan hoe erg het in 1991 was :-) En je kunt ook zien dat de paden van grindtegels die we een jaar of 10 geleden hebben gelegd al wat lager liggen (nou ja, de paden liggen niet lager, de grond ligt hoger).
En dit is dan de tuin dit jaar:
Je ziet het, we spitten al niet meer, de grond is al flink verbeterd door alle toevoegingen, compost, mest, stro. En we liggen ondertussen zo hoog dat de paden in regenachtige perioden erg modderig zijn, soms half bedolven onder stro of mest, glibberig en glad. Gaan we de paden ophogen? Maar dat is zwaar werk, en ze liggen op zich best netjes, en het probleem ligt vooral bij de steeds hoger wordende grond, en bij de overvloedige regen. Dus nee, we gaan geen paden ophogen, we gaan de grond nog verder ophogen – we gaan voor verhoogde bakken. Zoals op foto 1, maar dit is dus een ander soort tuin, en we willen de bestaande paden houden. En dus worden het grotere bakken, zo groot als de vakken die we nu hebben. Het hoeft dit jaar niet af, het hoeft misschien nooit af, misschien houden we ook wel gewoon een aantal vakken en een aantal bakken. We zullen het zien, we gaan gewoon beginnen met vakken die normaal gesproken altijd al natter zijn. Met de opmerking dat er ergens rond 1983-1985 onder het hele volkstuinencomplex drainagepijpen zijn gelegd door de Gemeente Spijkenisse, maar een deel van die drainagepijpen werken niet goed meer, zijn ondertussen verstopt of kapot. Mede daarom hebben we nattere en drogere stukken grond.
En zo zijn we nu dus begonnen:
De tweede verhoogde bak is klaar. De eerste (links bovenin) hebben we nog gemaakt van hout dat we al hadden (15 cm hoog), de onderste bak hebben we gemaakt van onbehandeld steigerhout (19,5 cm hoog)..
Nog een verhoogde bak klaar. Ook in deze hebben op de bodem een laag paardenmest gelegd. Dat is omdat hier de koolplanten komen (en die lusten wel wat), en we hopen dat de laag mest een beetje als broeimest werkt (de grond die erop komt opwarmt). Maar ook gewoon omdat we hopen de bak dan al een klein beetje meer te kunnen vullen. Want het zijn dus allemaal grote bakken. Deze bak vullen we met biologische moestuingrond, we hebben 25 kleine zakken van 20 liter.
En zo ziet het er dan uit als alle grond in de bak ligt en we die hebben aangeharkt.
Dat wisten we ook wel, er is echt heel veel grond nodig om een verhoogde bak te vullen (er is vast een makkelijk rekensommetje voor). Deze bak is 3.20 x 3.40 meter. Groot dus, en niet zomaar gevuld. Maar dat hoeft ook niet, het hoeft allemaal niet in een jaar klaar te zijn. En onszelf kennende halen we altijd wel ergens grond vandaan. We gaan bijvoorbeeld nog 3 blauwe bessen planten, die graven we in een pot met turf in in de grond. De grond die daaruit komt……… juist :-) . Potjes potgrond met niet gekiemde zaden, ook natuurlijk. Zo vult de bak zich vanzelf, ergens binnen 2 jaar is die vol. En voorlopig ziet het er al netter en droger uit. Zie je dat de paden lekker schoon zijn? En dat geldt ook voor onze laarzen.
En zover zijn we gekomen. We gaan nog 1 verhoogde bak maken, en dan stoppen we voor dit jaar. Want dan wordt het tijd om te gaan tuinieren, sjalotten te planten, rodekool te gaan zaaien, tuinbonen uit te gaan planten, kapucijners te gaan zaaien, etc.. Uiteindelijk hebben we de lage verhoogde bak rechts gevuld met zelfgemaakte compost. De achterste bak is gevuld met de biologische moestuingrond. De bak daarvoor zijn we aan het vullen met compost van vorig jaar die over is gebleven na een mesthoop met pompoenen, en ook daar zien we wel hoe ver we komen. En de laatste, nieuwste, verse verhoogde bak zie je vooraan, en die gaan we vullen met mix voor de moestuinbak (met vochtvasthoudende vermiculiet – daar zijn we ook erg benieuwd naar)!
Nog 1 bak te gaan, waar we die mee gaan vullen weet ik nog niet, maar daar komt in ieder geval geen mest onderin, want daar willen we bietjes en worteltjes en pastinaken in gaan telen. Misschien wel rechte, lange, zoals we ze nog niet vaak hebben gehad uit eigen tuin (ze smaken er trouwens niet minder om hoor). En dan is het maart, en barst het nieuwe tuinseizoen echt los!