Na de pepers nu de tomaten

Prachtig weer, alleen de nachten nog zo koud. We zouden graag al heel veel willen doen in de tuin maar de lichte vorst in de nacht houdt ons nog een klein beetje tegen.

Binnen hebben zaaisels en zaailingen geen last van die koude nachten, overdag juist wel veel profijt van de zon die door de ramen op de zaailingen van pepers, paprika’s en aubergines schijnt.

Hoe meer blaadjes er zijn, des te meer worteltjes er worden gemaakt, des te meer voeding er kan worden opgenomen, des te sneller de zaailingen kunnen groeien, een soort positieve vicieuze cirkel dus. Nu de zaailingen groter worden drinken ze natuurlijk ook meer, we moeten nu al 2 of 3 keer per week water geven. De zaailingen blijven tot zeker half tot eind april op deze lichte en warme plaats in huis staan, pas dan wordt de kans op nachtvorst kleiner en mogen de zaailingen naar de kas (en dan kijken we nog met argusogen naar de weerberichten).

Op 1 maart zijn de tomaten gezaaid, en ook die kiemen nu volop.

Ik ga deze zaailingen binnenkort al verspenen. Normaal gesproken wacht je daarmee tot er voldoende groei = worteltjes en blaadjes zijn. Maar ik heb in een tray gezaaid en ik kan de plugjes grond-met-zaailing, weinig of veel worteltjes, er uitdrukken zonder iets te beschadigen, en het hele kluitje overzetten in een groter potje met potgrond. Ik heb 2 zaden per vakje gezaaid, als de zaailingen nog wat groter zijn knip ik de zwakste/kleinste zaailing van de 2 weg, maar er zijn ook vakjes waar maar 1 zaadje kiemt.

Tomaten groeien veel sneller dan pepers en paprika’s, om die reden zaai ik ze dus ook een maand later. En de tomaten staan op een onverwarmde slaapkamer (om geen enkele andere reden dan dat de warmtebehoeftige paprika’s en pepers het warmste en lichtste plekje in huis hebben gekregen). Maar dan nog zullen over 3 of4 weken de tomatenzaailingen al minstens zo groot zijn als de pepers en paprika’s.

Als je goed kijkt op de foto zie je dat de zaailingen iets naar links afbuigen, een teken dat ze iets te donker staan en dat links het licht (raam) is, en dus zullen de tomatenzaailingen steeds meer afbuigen en langer worden om zich naar het licht te rekken. En dat is dus de reden dat ik deze week de zaailingen al over ga zetten naar 9-centimeter potjes. En die potjes met zaailingen mogen dan naar een andere kamer, waar het nog iets koeler is (ongeveer 16 graden), maar waar ze wel direct in het licht in het raamkozijn kunnen staan.

En zo wordt het druk in huis, ruim 100 pepers en paprika’s, eind volgende week ruim 120 tomatenzaailingen erbij. En ook de eerste eenjarigen zijn gezaaid. Een deel van hen zaai ik thuis, een deel (de soorten die meer kou kunnen verdragen) zaai ik in de koude kas voor. Ook die zullen binnen een paar weken verspeend moeten gaan worden.

En daarmee is de lente toch heus begonnen, koude nachten of niet. Want ook een aantal groenten zijn al voorgezaaid, wat spitskool, sla, rucola, andijvie, bietjes, snijbiet, rodekool, peterselie, selderij, etc..

Op de foto de zaailingen van een bietje, nu al een beetje rood in het blad. En ik zaai de zaden wel per stuk, maar wat wij een zaadje noemen is bij bietjes eigenlijk een vruchtkluwen, uit elke vruchtkluwen komen 1 of 2 of soms zelfs 3 zaailingen. Als de zaailingen groter zijn ga ik daar ook weer de kleinste van wegknippen zodat het gezondste en sterkste bietje overblijft. Je kunt bieten natuurlijk ook gewoon direct in de vollegrond zaaien en later het teveel aan zaailingen weghalen (uitdunnen), maar zelf vind ik bietjes voorzaaien gewoon handiger.

De plantuien zijn ondertussen gepoot, de aardappelen liggen op een koele lichte plaats te spruiten en worden over een week of 2 gepoot, de voorgezaaide tuinbonen, doperwten, kapucijners en peultjes worden deze week buiten uitgeplant, en zullen ook gelijk een bescherming tegen vogelvraat moeten krijgen.

Zo ziet de tuin er nu nog uit, saai en kaal, bedekt met stro. Maar binnen een paar weken zullen hier al veel zaailingen in de grond staan, zullen de eerste fruitbomen gaan bloeien, zullen de aardappelen gepoot zijn, etc.. Alles komt nu tegelijk en de drukste tijd voor de tuin gaat beginnen; zaaien, verspenen, verplanten, poten, uitplanten, water geven, verzorgen, maar ook het onkruid gaat weer groeien, dus ook wieden, en noem maar op. Ik heb zelf altijd een goede planning nodig, al is het maar om ervoor te zorgen dat ik niet in april ineens bedenk dat ik helemaal ben vergeten om prei te zaaien.

Tot slot nog een foto van onze aanstaande eerste verse maaltijd uit eigen tuin:

Komende week eten we een stamppotje rauwe andijvie, in oktober gezaaid en in december in de kas uitgeplant, en met dit mooie weer groeien de planten onder glas zo snel dat we ze de komende weken allemaal kunnen oogsten. En nieuwe andijvie is natuurlijk ondertussen al weer gezaaid.

Groetjes,

Diana